Dünya, kapıların altında müstehcen mesajlarla kağıt parçalarını iten öfkeli, patolojik bireylerle doludur.
(the world is full of angry, pathological individuals pushing pieces of paper with obscene messages under doors.)
"Tahran'da Lolita okuma", Azar Nafisi, kişisel özgürlüklerin ciddi şekilde sınırlı olduğu sıkı İslami yönetim altında İran'ın baskıcı atmosferini yakalar. Yazar, hikayeler aracılığıyla teselli ve güçlendirme bulan bir grup kız öğrenciye Batı edebiyatını öğreten deneyimlerini yansıtır. Bu edebi tartışmalar, bireysel ifadeyi baskılayan ve haklarını zayıflatan otoriter rejime karşı bir direniş biçimi haline gelir.
Nafisi'nin alıntısı, iç kargaşalarının bir yansıması olarak olumsuz mesajları yaymaya başvuran toplumdaki bireyler arasında yaygın öfke ve umutsuzluğu vurgular. "Öfkeli, patolojik bireylerin" görüntüleri, dünyanın durumu ile derin oturmuş bir hoşnutsuzluk önermektedir. Nafisi, anısı sayesinde, edebiyatın bir umut ışığı olarak nasıl hizmet edebileceğini, yaşamın sert gerçeklerinden bir kaçış sağlayabileceğini ve kimlik ve özgürlük arayışını teşvik ettiğini gösteriyor.