Auden'in bu lanet sözlük kararının zirvesinde kelimeleri kullanma konusunda sayısız başka örneği vardır. Asla bu kelimelerin gösterişli bir şekilde kullanıldığı izlenimini edinmez: kasıtlı olarak orada ve bazen şüphesiz, sadece zevkli kalitesi için değil, aynı zamanda çizgi için doğru sayıda heceye sahip oldukları için seçilirler. Ama asla etkilemek için alışkın değiller. Aksine, şairin zevkini İngiliz dilinin saf zenginliğinde ifade etmek ve paylaşmak için kullanılırlar.
(There are countless other instances of Auden's delight in using words on the cusp of that damning dictionary verdict archaic. Never does one get the impression that these words are being used in a showy way: they are there deliberately, and sometimes, no doubt, they are chosen not only for their pleasurable quality but because they have the right number of syllables for the line, but they are never used to impress. Rather, they are used to express and share the poet's delight in the sheer richness of the English language.)
Alexander McCall Smith, W. H. Auden'in şiirine arkaik olarak kabul edilebilecek kelimeleri nasıl ustaca dahil ettiğini tartışıyor. Auden'in kelime seçimi, edebi yeteneklerini sergilemek değil, ayetlerinin ritmini ve sesini geliştirmek için bilinçli bir kararı yansıtır. Bu dikkatli seçim, İngilizce dilinin zenginliğine olan takdirini göstermektedir.
Bu kelimeleri okuyucuları etkilemek için kullanmak yerine, Auden onları sevinç iletmek ve dilin güzelliğini paylaşmak için kullanır. Her kelime, şiirin genel estetiğine katkıda bulunur ve dilin zevk ve anlamı nasıl uyandırabileceğini vurgular. McCall Smith, Auden'in dilsel seçimlerinin İngilizce'nin derinliğini ve tarihsel dokusunu kutladığını ve okuyucuları sözlü nüanslarıyla etkileşime girmeye davet ettiğini vurguluyor.