Alexander McCall Smith, W. H. Auden'in şiirine arkaik olarak kabul edilebilecek kelimeleri nasıl ustaca dahil ettiğini tartışıyor. Auden'in kelime seçimi, edebi yeteneklerini sergilemek değil, ayetlerinin ritmini ve sesini geliştirmek için bilinçli bir kararı yansıtır. Bu dikkatli seçim, İngilizce dilinin zenginliğine olan takdirini göstermektedir.

Bu kelimeleri okuyucuları etkilemek için kullanmak yerine, Auden onları sevinç iletmek ve dilin güzelliğini paylaşmak için kullanır. Her kelime, şiirin genel estetiğine katkıda bulunur ve dilin zevk ve anlamı nasıl uyandırabileceğini vurgular. McCall Smith, Auden'in dilsel seçimlerinin İngilizce'nin derinliğini ve tarihsel dokusunu kutladığını ve okuyucuları sözlü nüanslarıyla etkileşime girmeye davet ettiğini vurguluyor.