Joseph Heller'in "Catch-22" de ölüm karakteri, herkesin karşılaştığı ölüm gerçekliğini simgeleyen kaçınılmaz bir güç olarak tasvir edilir. Bu doğal kaçınılmazlığa rağmen, bu tür korkunç koşullar karşısında bile dekorum ve uygunluk beklentisi vardır. Bu, ölüm gibi ciddi konularla uğraşırken medeniyet talep eden toplumsal normların saçmalıklarını vurgular. Alıntı, varoluşun sertliği ile davranışı yöneten yüzeysel sözleşmeler arasındaki gerilimi vurgulamaktadır. Ölüm hayatımızı etkileyebilse de, hala bir medeniyet cephesini korumak için sosyal beklentilere bağlı olduğumuzu göstermektedir. Bu, Heller'in daha geniş saçmalık temalarını ve bireylerin deneyimlerini toplumsal taleplerle uzlaştırmada karşılaştıkları mücadeleleri yansıtır.

Joseph Heller'in "Catch-22" de ölüm karakteri, herkesin karşılaştığı ölüm gerçekliğini sembolize eden kaçınılmaz bir güç olarak tasvir edilir. Bu doğal kaçınılmazlığa rağmen, bu tür korkunç koşullar karşısında bile dekorum ve uygunluk beklentisi vardır. Bu, ölüm gibi ciddi konularla uğraşırken medeniyet talep eden toplumsal normların saçmalıklarını vurgular.

Alıntı, varlığın sertliği ile davranışı yöneten yüzeysel sözleşmeler arasındaki gerilimi vurgular. Ölüm hayatımızı etkileyebilse de, hala bir medeniyet cephesini korumak için sosyal beklentilere bağlı olduğumuzu göstermektedir. Bu, Heller'in daha geniş saçmalık temalarını ve bireylerin deneyimlerini toplumsal taleplerle uzlaştırmada karşılaştıkları mücadeleleri yansıtır.