Bizim için Bob Dylan vardı, babam da vardı. Başkaları için ne ifade ettiğine gelince, bu bizim evimizde asla yüceltilmezdi. Orada hiçbir övgü ya da altın plak yoktu.
(To us, there was Bob Dylan, and there was dad. As for what he meant to other people, that was never glorified in our house. There were no accolades there, no gold records.)
Bu alıntı, kişisel ve ailevi değeri halkın beğenisinden daha çok vurguluyor. Jakob Dylan, ailesinin babalarını nasıl algıladığını, baba rolüne müzisyen şöhretinden daha çok değer verdiğini anlatıyor. Kişisel ilişkilerin ve özgünlüğün çoğu zaman dış tanınma ve ödüllerden daha ağır bastığı fikrini vurguluyor. Başarıya ve övgülere takıntılı bir dünyada, burada odak noktası, dış doğrulamadan ziyade anlamlı bağlantılar ve aile yaşamından kaynaklanan gerçek kimliktir.
