Bir roman bir alegori değil, sonuçlandırdım. Kendi duyularımızla başka bir dünyanın deneyimidir. Bu dünyaya girmezseniz, nefesinizi dolduran karakterlerle aynı zamanda tutmazsanız, onlara ne olacağına dahil olmazsanız, empati bilemezsiniz ve 'empati romanın kalbindedir. Size sunduğu deneyimi teneffüs ederek kurguyu okumalısınız. Öyleyse ilham vermeye başlayın.
(A novel is not an allegory, I concluded. It is the experience, through our own senses, of another world. If you do not enter this world, if you do not hold your breath at the same time as the characters who populate it, if you do not get involved in what will happen to them, you will not know empathy, and the 'Empathy is at the heart of the novel. This is how you have to read fiction, inhaling the experience it offers you. So start to inspire.)
"Tahran'daki Lolita okurken" anısına Azar Nafisi, bir romanın sadece alegoriyi aştığını vurgular; Okuyucuları farklı bir gerçekliğe daldırır. Metinle derinlemesine etkileşim kurmak, karakterlerin duygularını ve durumlarını deneyimleyerek empatiyi geliştirir. Nafisi, gerçek anlayışın anlatıya aktif olarak katılmaktan geldiğini, karakterlerin yanında kaderlerini beklentisiyle tutuyormuş gibi hissettiğini savunuyor.
Nafisi, okuma kurgusunun anlatının sunduğu deneyimleri soluma taahhüt ettiğini öne sürüyor. Bu daldırma eylemi sadece hikayenin tadını çıkarmakla kalmaz, aynı zamanda içinde tasvir edilen yaşamlarla derin bir bağlantı geliştirir. Nihayetinde, literatürü takdir etmenin, ilettiği deneyimi ve duyguyu benimsemede olduğuna inanıyor.