Bu dünyadaki her bir kişiye ahlaki yükümlülükler olamaz. Tabii ki, karşı karşıya olduğumuz, ahlaki alanımıza girenlere ahlaki yükümlülüklerimiz var. Bu komşular, uğraştığımız insanlar vb.
(We can't have moral obligations to every single person in this world. We have moral obligations to those who we come up against, who enter into our moral space, so to speak. That means neighbors, people we deal with, and so on.)
Alıntı, ahlaki sorumluluklarımızın sınırlı olduğunu ve öncelikle hayatımızda doğrudan mevcut olanlara yönlendirildiğini göstermektedir. Dünyadaki herkesin refahını önemsemenin takdire şayan olsa da, kişisel olarak karşılaşmadığımız her bireye karşı ahlaki bir yükümlülük hissetmenin pratik olmadığı anlamına gelir. Bu fikir, uzak popülasyonlardan ziyade hemen sosyal çevrelerine odaklanan etikin ilişkisel yönünü vurgulamaktadır.
"Sunday Felsefe Kulübü" nde Alexander McCall Smith, başkalarıyla doğrudan etkileşimlerimizin önemini vurguluyor. Ahlaki yükümlülüklerimizi bu şekilde tanımlayarak bizi komşulara ve düzenli olarak ilgilenenlere karşı sorumluluklarımıza öncelik vermemize teşvik eder. Bu perspektif daha yönetilebilir bir görev duygusu geliştirebilir ve topluluklarımızdaki anlamlı bağlantıları teşvik edebilir.