"Çıplak Öğle Yemeği" nde William S. Burroughs, adalet ve otoritenin doğası hakkında çarpıcı bir yorum sunuyor. Alıntı, iki yargıç arasındaki bir konuşmayı vurgular, adalet ideallerini keyfi karar alma gerçekliği ile yan yana koyar. Gerçek adalet ulaşılamaz olduğunda, iktidardaki bireyler, yargı sistemlerindeki karmaşıklıkları ve kusurları yansıtan rastgele veya önyargılı seçimler yapmaya başvurabileceklerini göstermektedir.

alıntının ikinci kısmı, "pişmanlık geleneksel müstehcenliği gözlemleyemez", pişmanlık duygularının toplumsal normların ve beklentilerin dışında bulunduğunu ima eder. Bu, kişisel pişmanlığın, geleneksel ahlakı aşan, okuyucuları etik sınırlarını yeniden düşünmeye zorlayan derin bir duygu olduğunu göstermektedir. Burroughs bizi, adalet ve hesap verebilirlik hakkında eleştirel düşünceyi ortaya çıkararak insan doğasının daha karanlık yönleriyle yüzleşmeye zorlar.