Daha düşük bir sınıf olsa da ben, ben bir suç sınıfı olsa da, hapishanede bir ruh varken özgür değilim.
(While there is a lower class I am of it, while there is a criminal class I am of it, while there is a soul in prison I am not free.)
John Dos Passos'un "42. Paralel" den alıntı, marjinalleştirilen ve ezilenlerle derin bir dayanışma duygusunu vurgular. Kişinin kendi özgürlüğünün, özellikle düşük sosyoekonomik sınıflarda veya hapsedilmiş bireylerde olmak üzere başkalarının özgürlüğü ile birbirine bağlı olduğunu vurgular. Böyle bir perspektif, sosyal adalet ve insan haklarına yansımayı davet eder, bu da diğerleri sistemik adaletsizliklere maruz kalırken gerçek özgürlüğün elde edilemeyeceğini gösterir.
Bu duygu, toplumsal bölünmelerin bireysel yaşamları etkilediği fikrinden bahsediyor; Herhangi bir kişi baskı veya hapsetme yaşarsa, herkesin özgürlüğünü kısıtlar. DOS Passos, kişisel refah ve özgürlüğün, toplumun refahı ile özünde bağlantılı olduğunu ve okuyucuların tüm bireyler için eşitlik ve kurtuluştaki rollerini göz önünde bulundurmalarını istediğini göstermektedir.