Elbette maçları birer birer aydınlatmaya özen göstermelisiniz. Eğer güçlü bir duygu hepsini bir kerede tutuşturmalısa, normalde görebildiğimiz şeyin çok ötesinde aydınlatacak kadar göz kamaştırıcı bir ihtişam üreteceklerdi; Ve sonra gözlerimizin önünde parlak bir tünel ortaya çıkacaktı, doğduğumuz anı unuttuğumuz yolu ortaya çıkardı ve kaybettiğimiz ilahi kökene geri dönmemiz için bizi çağırdı. Ruh, geldiği yere geri dönerek vücudu cansız bırakmayı özlüyor. . . .
(You must of course take care to light the matches one at a time. If a powerful emotion should ignite them all at once they would produce a splendor so dazzling that it would illuminate far beyond what we can normally see; and then a brilliant tunnel would appear before our eyes, revealing the path we forgot the moment we were born, and summoning us to regain the divine origin we had lost. The soul ever longs to return to the place from which it came, leaving the body lifeless. . . .)
Alıntı, duyguları dikkatli bir şekilde ele almanın önemini vurgular, eğer tüm güçlü duygularımızı aynı anda serbest bırakırsak, gerçek yolumuzun ezici bir aydınlatmasını yaratabileceğini düşündürmektedir. Bu "ihtişam", bizi kökenimize geri yönlendirebilecek daha derin bir anlayış veya içgörü, yaşamda gezinirken sık sık unuttuğumuz bir şeyi sembolize eder. Dünyevi varoluşumuz ile doğal manevi doğamız arasındaki mücadeleyi göstermektedir.
Esquivel, ruhun özlemini, ilahi başlangıçlarıyla yeniden bağlantı kurmak için tasvir ederek bir saflık ve yerine getirme durumuna geri dönüyor. Bir tünelin görüntüleri, yaşamın kaosundaki gerçek benliklerimizi gözden kaçırsak da, bu özü yeniden keşfetmenin bir yolu olduğunu göstermektedir. Duygu, duyguların, kontrol edildiğinde ve beslendiklerinde, manevi mirasımızı geri kazanmanın yolunu aydınlatabileceği fikrinin altını çiziyor.