William S. Burroughs'un "Çıplak Öğle Yemeği" nde yazar, kontrol temasını ve sonuçlarını araştırıyor. Kontrolün pratik bir amaca hizmet edemeyeceği fikrini ifade eder, ancak sonuçta daha fazla kontrol arama konusunda sonsuz bir döngüye yol açar. Bu, kontrol etme arzusunun, arayışın kendisinin gerçek bir başarıyı veya memnuniyeti gölgede bıraktığı önemsiz bir bağımlılık haline gelebileceğini düşündürmektedir. Burroughs bu modeli eleştiriyor, boşluğunu ve bireyler ve toplum üzerindeki zararlı etkilerini vurguluyor.

Alıntıda sunulan kavram, kontrolün olumlu sonuçlara yol açabileceğine dair geleneksel inancına meydan okuyor. Bunun yerine, Burroughs, kontrol arayışının genellikle çözünürlük olmadan kontrolün artmasına neden olduğunu ve hayatlarındaki birçok karşılaşmayı yansıttığını öne sürüyor. Bu perspektif, okuyucuları kendi kontrol deneyimleri üzerinde düşünmeye davet eder, gerçekten özgürlüğe yol açıp açmadığını veya sadece bir bağımlılık ve zorlama döngüsünde tuzağa düşüp tuzağa düşürüp yakaladığını sorgular.