ნაგუიბ მაჰფუზი, თავის წიგნში "სურვილის სასახლე", იკვლევს ტანჯვის თემებს და მის როლს ადამიანის გამოცდილების ჩამოყალიბებაში. ციტატა ემსახურება ცხოვრებაში მწუხარე ასახვას ცხოვრებაში, სადაც აღინიშნება, რომ ტკივილი არ არის მხოლოდ გარდამავალი შეგრძნება, არამედ ცოცხალი ყოფნის ძირითადი ასპექტი. იგი იწვევს მკითხველს, რომ განიხილონ, თუ როგორ მოქმედებს ტკივილი იდენტურობასა და პერსპექტივაზე, ხაზს უსვამს ადამიანის მდგომარეობის სირთულეს.