მას შემდეგ, რაც შეიხმა ჰკითხა მურიდების კითხვას: ჩვენ თქვენი აზრით, ჩვენ ხედავთ, ჯანმრთელობისა და კეთილდღეობის ხელში, გიყვართ ჭამა და დალევა, და არ მოგწონთ ასკეტური უხუცესები? შეიხმა ხმით თქვა, რომ ყველამ მოისმინა: ჩვენ ვართ ხალხი, ვინც ვმუშაობთ, რომ უარი თქვან და არ ევედრებიან.
(Once the sheikh asked a questioner of the murids: We see you in your view, in the hands of health and wellness, you love eating and drinking, and not like the ascetic elders? The sheikh said with a voice that everyone heard: We are people who work to give up and do not beg.)
ცხოვრების წესის არჩევანის შესახებ დისკურსში, შეიხმა მიმართა მის მიმდევრებს კითხვას, რომელიც აშკარად უპირატესობას ანიჭებს საკვებსა და სასმელში ინდულგენციას, რაც მას ეწინააღმდეგებოდა ასკეტური უხუცესების ცხოვრების წესთან, რომლებიც უარს იტყვიან ასეთ სიამოვნებებზე. შეიხის დაკვირვება ხაზს უსვამს მონაწილეთა შორის ღირებულებებისა და პრიორიტეტების აღქმულ განსხვავებას.
შეკითხვის პასუხზე, შეიხმა ხაზი გაუსვა თვითკმარობის პრინციპს და ამტკიცებს, რომ მისი მიმდევრები ცდილობენ განასხვავონ განცალკევების გრძნობა ამქვეყნიური სიამოვნებისგან, ამასთანავე ყურადღება გამახვილდეს საზოგადოებაში ნაყოფიერ წვლილებზე. ეს გაცვლა ასახავს უფრო ღრმა ფილოსოფიურ დიალოგს ცხოვრების სიამოვნებასა და ასკეტიზმის იდეალებს შორის ბალანსის შესახებ.