შეიხ აბდ რაბბო ასახავს სიყვარულის არსს, როგორც ეს ნაჩვენებია ნაგუიბ მაჰფუზის ნაშრომში, რაც ხაზს უსვამს მის ტრანსფორმაციულ ძალას ცხოვრებისეული გამოწვევების გადალახვაში. იგი გვთავაზობს, რომ სიყვარულს შეიძლება ემსახურებოდეს იმ სირთულეებისა და უარყოფითი გამოცდილების გამო, რომელსაც ჩვენ ვხვდებით, ისევე როგორც დამამშვიდებელი ბალზამი, რომელიც ამსუბუქებს ჩვენს პრობლემებს.
ციტატა ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ სიყვარულის სილამაზეს აქვს უნარი დაჩრდილოს ცხოვრების უარყოფითი ასპექტები და გთავაზობთ იმედისა და განახლების გრძნობას. მაჰფუზის წიგნში "ავტობიოგრაფიის ეხმიანება", ეს განწყობა შემდგომშია შესწავლილი, რაც იმაზე მეტყველებს, თუ როგორ ამდიდრებს სიყვარული ჩვენს არსებობას და უზრუნველყოფს სიმშვიდეს არეულობის ფონზე.