ფოტოსურათმა შეიძლება ისაუბროს ფოტოგრაფის შურით ან იმედგაცრუებით, ისევე, როგორც ამან შეიძლება გამოავლინოს მისი რისხვა ან უთანხმოება. და მაშინაც კი, თუ ფოტოსურათი აღრიცხავს მხიარულ შემთხვევას, მის უკან შეიძლება კიდევ უფრო მეტი იყოს, ვიდრე ფოტოგრაფის მხრიდან გულისცემა. გულისცემის მცირე ზომა? შეიძლება ვიფიქროთ, რომ ასეთი რამ შეუძლებელია-თუ გული გატეხილია, მაშინ ის ნამდვილად
(A photograph may speak to the photographer's envy or disappointment just as much as it may reveal his anger or disapproval. And even if a photograph records a joyous occasion, behind it there may still be more than a small measure of heartbreak on the part of the photographer. A small measure of heartbreak? One might think such a thing is impossible--if your heart is broken, then surely it is broken completely. Yet the truth is that we can live with a minor fault-line in the heart--most of us do, in one way or another.)
ალექსანდრე მაკკალ სმიტის "შანსის განვითარებები: მოულოდნელი სასიყვარულო ისტორიები", ავტორი იკვლევს ნიუანსირებულ ემოციებს, რომელსაც შეუძლია თან ახლდეს ფოტოგრაფია. ფოტოსურათი შეიძლება ასახავდეს უფრო მეტს, ვიდრე მხოლოდ სიხარულის ან დღესასწაულის ზედაპირული ემოციები. მას ასევე შეუძლია გადმოგცეთ ფოტოგრაფის შური, იმედგაცრუება ან გულისამაჩუყებელი გრძნობები, რაც ხაზს უსვამს ადამიანის გამოცდილების სირთულეს, რომელიც ერთმანეთთან არის დაკავშირებული ვიზუალური ხელოვნებით.
იდეა, რომ ფოტოგრაფმა შეიძლება იგრძნოს "გულისცემის მცირე ზომა", მიგვითითებს იმაზე, რომ შესაძლებელია ერთდროულად განიცადოს შერეული ემოციები. ეს სირთულე მიუთითებს იმაზე, რომ ფოტოებში გადაღებულ ბედნიერების მომენტებსაც კი შეიძლება ჰქონდეთ ემოციური სიღრმის ფენები. ბევრი ადამიანი ცხოვრობს გადაუჭრელი გრძნობებით, რაც ცხადყოფს, რომ გულს შეუძლია ერთდროულად ატაროს სიხარული და მწუხარება, რაც გავლენას ახდენს მომენტებში აღიქმება და ახსოვს.
