ტანჯული ან ნაწამები ცხოველი მას ყოველთვის ისეთი სიმპათიით ავსებდა, რომ თავისგან წმენდდა.
(A suffering or tortured animal always filled her with such a surge of sympathy that it lifted her clean out of herself.)
ლ.მ მონტგომერის "ახალი მთვარის ემილი"-ში გმირი ავლენს ღრმა ემოციურ მგრძნობელობას გასაჭირში მყოფი ცხოველების მიმართ. ტანჯული არსების ხილვა იწვევს მასში ძლიერ პასუხს, ავლენს მის თანამგრძნობ ბუნებას. ეს კავშირი სხვების ტკივილთან საშუალებას აძლევს მას ამაღლდეს საკუთარ გამოცდილებაზე მაღლა, რაც ასახავს მის უნარს თანაგრძნობისა და ტანჯვასთან დაკავშირების უნარს.
ეს მტკივნეული ციტატა ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეიძლება თანაგრძნობა იყოს გარდამტეხი ძალა. მასში ნაჩვენებია გმირის თანდაყოლილი სიკეთე და ტანჯვის შემსუბუქების სურვილი, რაც ასახავს რომანში თანაგრძნობის უფრო ფართო თემას. მისი გრძნობების მეშვეობით ჩვენ ვხედავთ იმ გავლენას, რომელსაც სხვებზე ზრუნვა შეიძლება ჰქონდეს ინდივიდის სულსა და კეთილდღეობაზე, რაც ვარაუდობს, რომ ასეთ თანაგრძნობას შეუძლია აამაღლოს ადამიანის ცნობიერება და მიზანი.
