კურტ ვონეგუტის უმცროსი წიგნში "დედა ღამე", პერსონაჟი გამოხატავს ღრმა დაკვირვებას ადამიანის ბუნების შესახებ და აღნიშნავს, რომ ყველა პირს აქვს სიგიჟის ხარისხი. ეს მტკიცება ხაზს უსვამს ადამიანების არაპროგნოზირებად და ხშირად ირაციონალურ ქცევას, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ მათ შეუძლიათ მოქმედებენ ლოგიკური მსჯელობის გარეშე. ციტატა ხაზს უსვამს ადამიანის მოტივაციების სირთულეს და მათ გაგებაში არსებულ გამოწვევებს, რაც გულისხმობს იმას, რომ მოქმედებების მიღწევის მიზეზების ძიებამ შეიძლება იმედგაცრუება გამოიწვიოს.
განცხადება ასევე ასახავს ფართო კომენტარს საზოგადოებისა და ზნეობის შესახებ. იგი მიგვითითებს იმაზე, რომ ადამიანის ქმედებები ყოველთვის არ არის რეგულირებული დასაბუთებული აზრით, რომელსაც შეუძლია კითხვების წამოწევა პასუხისმგებლობისა და სიკეთის და ბოროტების ბუნების შესახებ. Vonnegut– ის ამ თემების შესწავლა მკითხველს მოუწოდებს აღიარონ კაცობრიობის ქაოტური ელემენტები, გვახსენებს, რომ ინდივიდები ხშირად მოქმედებენ ისე, რომ ართმევენ ტიპურ რაციონალობას, რაც სამყაროს არაპროგნოზირებად ადგილად აქცევს.