პერსონაჟი ასახავს იმ შიშს, რომელსაც მრავალი ადამიანი აქვს პოლიციისგან, მიუხედავად იმისა, რომ უდანაშაულოა. ეს შიში ხშირად გამომდინარეობს ბულინგის ან ჩაგვრის წარსული გამოცდილებისგან, იქნება ეს მკაცრი მასწავლებლებისგან თუ აგრესიული თანატოლებისგან. ამგვარი ფორმირებადი გამოცდილებამ შეიძლება ღრმად ჩამოაყალიბოს ხელისუფლების ფიგურების აღქმა.
ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს, თუ როგორ შეიძლება ხელისუფლებამ შიშმა გამოიწვიოს მათ, ვინც ვიქტიმიზაციას განიცდიდა. მაშინაც კი, როდესაც პირებმა არაფერი დაუშვეს, მათმა ისტორიამ შეიძლება გამოიწვიოს ისინი პოლიციის უნდობლობით დაათვალიერონ, გრძნობდნენ თავს წარსულში კონტროლირებადი ან დომინირების მოგონებებით. თხრობა იკვლევს ხელისუფლებას შორის რთულ ურთიერთობას და მათ ქვეშ დაზარალებულებს შორის.