ისლამის ისლამურმა რევოლუციამ გაუარესდა იმაზე მეტს, ვიდრე ნებისმიერ უცხო ადამიანს, რომელსაც შეეძლო შეურაცხყოფა მიეყენებინა, ისლამის, როგორც ესდადისა და ატმოსფეროს გამოყენება
(The Islamic Revolution of Islam worsened more than any stranger that could have offended, using Islam as an essdad and atmosphere)
"ლოლიტას თეირანში კითხვა", აზარ ნაფისი იკვლევს ისლამური რევოლუციის გავლენას საზოგადოებაზე და კულტურაზე, რაც ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ გარდაქმნა იგი ინდივიდების, განსაკუთრებით ქალების ცხოვრებას. რევოლუციამ, მიუხედავად იმისა, რომ აშკარად გამოიწვია რელიგიური განმანათლებლობისკენ, გამოიწვია შევიწროების გაზრდა და შეზღუდული თავისუფლებები, შექმნა შიშის და ჩახშობის ატმოსფერო, რამაც გამოიწვია პირადი გამოხატულება და ინტელექტუალური ჩართულობა.
ნაფიზი ვარაუდობს, რომ რეჟიმის მიერ ისლამის გამოყენებამ, როგორც მისი ავტორიტარული პრაქტიკის დასაბუთებამ, უფრო მავნე გავლენა მოახდინა, ვიდრე გარე გავლენა. ისლამური კანონის მკაცრი ინტერპრეტაციების აღსრულებით, რევოლუციამ გაუცხოება და შეურაცხყოფა მიაყენა ბევრს, ვინც ცდილობდა თავისუფლად ჩაერთო მათი ლიტერატურული და კულტურული მემკვიდრეობით. თხრობა გულწრფელად იპყრობს იმ ბრძოლებს, რომელთა წინაშე დგას ისინი, ვინც ლიტერატურასა და ინტელექტუალურ დისკურსს ულოცავს ჩაგვრის ფონზე.