ფილიპ კ. დიკის წიგნში "Galactic Pot-Healer", პროტაგონისტი ასახავს სიკვდილის სიახლოვეს, აღიარებს მის გარდაუვალობას. იგი აღიარებს, რომ მისი სიკვდილიანობა არ აღინიშნება კონფლიქტით ან ბრძოლით, არამედ თანდათანობით ქრებოდა, რომელიც გამოწვეულია გამოწერით. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს მიღების გრძნობას მისი ცხოვრების დასრულებისკენ.
აზროვნების პროცესი ცხადყოფს არსებობისადმი მოაზროვნე მიდგომას, სადაც ის საკუთარ თავს ხედავს არა გადარჩენისთვის ბრძოლაში, არამედ როგორც ადამიანი, რომელიც შეესაბამება ცხოვრების ბუნებრივ კურსს. ყოველთვიურად ვადის გასვლის მეტაფორა ხაზს უსვამს ნელი, გარდაუვალი ვარდნას, ვიდრე უეცარი დაღუპვას, რომელიც მოიცავს გადადგომის ღრმა გრძნობას.