რამდენიმე კომიკოსს შეუძლია წავიდეს მათ შოუში და ხალხს აყვიროს ის ფრაზები, რომლის მოსმენაც მათ სურთ. ეს იგივეა, როცა მიდიხარ შენი საყვარელი ჯგუფის სანახავად და ყვირებ შენს საყვარელ სიმღერებს და მათთან ერთად ამბობ სიტყვებს.
(Few comedians can go to their shows and have people yell out bits that they want to hear. It's like going to see your favorite band and yelling out your favorite songs and to say the words along with them.)
ეს ციტატა ხაზს უსვამს უნიკალურ ურთიერთობას შემსრულებლებსა და მათ აუდიტორიას შორის. განსხვავებით ტიპიური კონცერტისგან, სადაც გულშემატკივრებმა შეიძლება გამოიძახონ სიმღერების სათაურები, კომიკოსები ხშირად მიზნად ისახავს შექმნან სპექტაკლი, რომელიც იგრძნობა სპონტანურად და ორგანულად, ხუმრობებითა და მოთხრობებით, რომლებიც ბუნებრივად მიედინება კომიკოსის ნაკრებიდან. როდესაც აუდიტორიის წევრები ყვირიან ნაწილებს, რომელთა მოსმენაც სურთ, ეს ცვლის დინამიკას, აქცევს წარმოდგენას საერთო გამოცდილებად, სადაც აუდიტორიის შეყვანა გავლენას ახდენს ნაკადზე. ეს ფენომენი შეიძლება იყოს როგორც მომხიბვლელი, ასევე დამღუპველი. წარმოიდგინეთ, რომ დაესწრებით კონცერტს, სადაც თაყვანისმცემლები მღერიან კონკრეტულ სიმღერებს, თითქმის ისე, თითქოს ისინი უკვე მოქმედების ნაწილია. ეს ხაზს უსვამს იმ ვნებას და კავშირს, რომელსაც გულშემატკივრები გრძნობენ თავიანთი საყვარელი შემსრულებლების - როგორც მუსიკოსების, ასევე კომიკოსების მიმართ, რომლებიც იწვევენ ასეთ ენთუზიაზმს. კომიკოსებისთვის ეს გვთავაზობს დელიკატურ ბალანსს: აუდიტორიის მონაწილეობის მიღება მათი მოქმედების არსის დაკარგვის გარეშე. ის ცხადყოფს, თუ როგორ არის ცოცხალი სპექტაკლები ურთიერთქმედებები, საზოგადოების გრძნობის ჩამოყალიბება და საერთო სიამოვნება. ჯგუფის ანალოგია ხაზს უსვამს დაუცველობას და ნდობას; შემსრულებლები ხსნიან თავს სპონტანური კომენტარებისთვის, რამაც შეიძლება გააძლიეროს ან დააკლოს გამოცდილება. საბოლოო ჯამში, ციტატა აღნიშნავს ერთგულ თაყვანისმცემელთა ერთგულებასა და ჩართულობას, ამასთან, ასევე აღიარებს მხატვრულობას, რომელიც საჭიროა ასეთი ურთიერთქმედების მოხდენილი მართვისთვის. ეს არის ლაივ გართობის განსაკუთრებული კავშირის შეხსენება, სადაც შემსრულებელსა და აუდიტორიას შორის საზღვრები შეიძლება მომენტალურად დაირღვეს, შექმნას დასამახსოვრებელი მომენტები, რომლებიც დაგეგმილია და არაპროგნოზირებადი. ეს დინამიკა ამაღლებს გამოცდილებას სტანდარტული მოვლენიდან ხელოვნებისა და აუდიტორიის კავშირის ინტერაქტიულ ზეიმად.
