მხატვრული ლიტერატურა არ იყო პანაცეა, მაგრამ მან შემოგვთავაზა კრიტიკული საშუალება, რომ შეფასებისა და სამყაროს შეფასებისა და გააზრების კრიტიკული გზა არ იყოს მხოლოდ ჩვენი სამყარო, არამედ ის სხვა სამყარო, რომელიც გახდა ჩვენი სურვილების ობიექტი.
(Fiction was not a panacea, but it did offer us a critical way of appraising and grasping the world-not just our world but that other world that had become the object of our desires.)
თავის მოგონებაში "კითხულობს ლოლიტას თეირანში", აზარ ნაფისი ასახავს მხატვრული ლიტერატურის ძალას, რათა უზრუნველყოს როგორც ჩვენი ცხოვრებისა და ჩვენს გარშემო არსებული ფართო რეალობა. მიუხედავად იმისა, რომ აღიარებს, რომ ლიტერატურა არ არის სამკურნალო საშუალება საზოგადოებრივი საკითხებისთვის, იგი ხაზს უსვამს მის მნიშვნელობას, რათა დაგვეხმაროს და დააფასოს და გააკრიტიკოს მსოფლიოს სირთულეები, განსაკუთრებით შემზღუდავ გარემოში. თხრობის საშუალებით, ჩვენ შეგვიძლია განვიხილოთ ჩვენი შინაგანი სურვილები და რეალობები, რომლებსაც ხშირად ვპირდებით.
ნაფისის ნამუშევარი ცხადყოფს, თუ როგორ შეიძლება სცენარებმა და...