მან შემოიხვია. ახლა. ჩემი ჯერი. აჰა, თუ იტყვით, რომ მეცნიერება საბოლოოდ დაამტკიცებს, რომ ღმერთი არ არსებობს, მე უნდა განსხვავდებოდეს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად მცირეა ისინი უკან, ტადპოლამდე, ატომამდე, ყოველთვის არის ისეთი რამ, რასაც მათ ვერ ახსნიან, რამაც შექმნა ეს ყველაფერი ამ ძიების ბოლოს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად ცდილობენ ისინი სხვა გზით წავიდნენ --- გახანგრძლივონ
(He leaned in. Now. My turn. Look, if you say that science will eventually prove there is no God, on that I must differ. No matter how small they take it back, to a tadpole, to an atom, there is always something they can't explain, something that created it all at the end of that search. And no matter how far they try to go to the other way---to extend life, play around with the genes, clone this, clone that, live to one hundred and fifty---at some point, life is over. And then what happens? When life comes to an end? I shrugged. You see? He leaned back. He smiled. When you come to the end, that's where God begins.)
სპიკერი გამოხატავს მტკიცე რწმენას, რომ მეცნიერება ვერასდროს შეძლებს სრულად უარყოფს ღვთის არსებობას. იგი ამტკიცებს, რომ რაც არ უნდა გამოიძიოს ღრმა მეცნიერება, იქნება ეს ყველაზე მცირე ნაწილაკები, ან გენეტიკისა და სიცოცხლის გახანგრძლივების წინსვლებით, ყოველთვის იქნება პასუხგაუცემელი კითხვები. სპიკერი აღნიშნავს, რომ მიუხედავად სამეცნიერო პროგრესისა, ყოველი ცხოვრება გარდაუვალია ბოლომდე, რაც იწვევს ეგზისტენციალურ გამოძიებებს, რომლებსაც მხოლოდ მეცნიერება ვერ მიმართავს.
როდესაც საუბარი ვითარდება, სპიკერი გრძნობს გარანტიას იმ აზრში, რომ ცხოვრების და მისი დასკვნის საიდუმლოებები უკავშირდება უფრო...