სპიკერი გამოხატავს მტკიცე რწმენას, რომ მეცნიერება ვერასდროს შეძლებს სრულად უარყოფს ღვთის არსებობას. იგი ამტკიცებს, რომ რაც არ უნდა გამოიძიოს ღრმა მეცნიერება, იქნება ეს ყველაზე მცირე ნაწილაკები, ან გენეტიკისა და სიცოცხლის გახანგრძლივების წინსვლებით, ყოველთვის იქნება პასუხგაუცემელი კითხვები. სპიკერი აღნიშნავს, რომ მიუხედავად სამეცნიერო პროგრესისა, ყოველი ცხოვრება გარდაუვალია ბოლომდე, რაც იწვევს ეგზისტენციალურ გამოძიებებს, რომლებსაც მხოლოდ მეცნიერება ვერ მიმართავს.
როდესაც საუბარი ვითარდება, სპიკერი გრძნობს გარანტიას იმ აზრში, რომ ცხოვრების და მისი დასკვნის საიდუმლოებები უკავშირდება უფრო მაღალ ძალას. შედეგი იმაში მდგომარეობს, რომ ღმერთი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს იმ ეტაპზე, როდესაც სამეცნიერო ახსნა მოკლებულია, რაც მიგვითითებს იმაზე, რომ რწმენა ფლობენ მნიშვნელობას ზუსტად იქ, სადაც ემპირიული მტკიცებულებები ვერ მიაღწევს. გაცვლა ხაზს უსვამს მეცნიერების, არსებობისა და სულიერების ღრმა ფილოსოფიურ შესწავლას.