მიჩ ალბომში "ცოტა რწმენა: ნამდვილი ამბავი", ავტორი იკვლევს რწმენის მნიშვნელობას და ღვთიური კომუნიკაციის სირთულეებს. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ ღვთის მიერ მოსმენილი შეგრძნების გამოცდილება, მაშინაც კი, როდესაც პასუხი უარის თქმას წარმოადგენს, უფრო სასიამოვნოა, ვიდრე უგულებელყოფის სასოწარკვეთილება. ეს ხაზს უსვამს კავშირის საჭიროებას და კომფორტს, რომ იცოდეს, რომ ადამიანის იმედები და ლოცვები აღიარებულია, მიუხედავად შედეგისა.
ალბომის თხრობა გვიჩვენებს, თუ როგორ შეუძლია რწმენას ქმნის სიმშვიდე ცხოვრებისეული გამოწვევების ფონზე. იგი ვარაუდობს, რომ ხელმძღვანელობის ან მხარდაჭერის მიღწევის მოქმედებამ, თუნდაც უბედურების წინაშე აღმოჩნდეს, ღმერთთან უფრო ღრმა ურთიერთობის განვითარებას შეუწყობს ხელს. ლოცვის, როგორც დიალოგის ეს გაგება, ვიდრე მონოლოგი, წარმოადგენს ნდობის მნიშვნელობას და რწმენის ძალას, რათა დაეხმაროს ინდივიდებს ცხოვრების გაურკვევლობაში.