მე არასოდეს ვაძლევ ჩემს ნამდვილ თავს. ასი გვერდი მაქვს და ჯერ ერთი მიმართულებით ვტრიალდები, მერე მეორეზე. ღრმა თამაშს ვთამაშობ. მე მაქვს რამდენიმე ძლიერი კარტი ჩემს სახელზე. მე არასოდეს ვყოფილვარ საკუთარი თავი, გარდა ორი მეგობრისა.
(I never give my real self. I have a hundred sides, and I turn first one way and then the other. I am playing a deep game. I have a number of strong cards up my sleeve. I have never been myself, excepting to two friends.)
ეს ციტატა ცხადყოფს ადამიანის იდენტობის მრავალმხრივი ბუნების ღრმა გაგებას. ის ვარაუდობს, რომ ინდივიდები ხშირად ატარებენ სხვადასხვა ნიღბებს სხვადასხვა სოციალურ სიტუაციებში, ავლენენ მხოლოდ საკუთარი თავის ნაწილებს ერთდროულად. ღრმა თამაშის ცნება და ჭეშმარიტი გრძნობების ან თვითიდენტურობის დამალვა ხაზს უსვამს დაუცველობის, თვითგადარჩენისა და სირთულის თემებს. ეს ასევე მიანიშნებს ნდობაზე და ინტიმურ ურთიერთობაზე, რადგან მომხსენებელი ანდობს, რომ მხოლოდ ორმა მეგობარმა იცის თავისი ნამდვილი მე. ასეთი ინტროსპექტივა გვაიძულებს გავითვალისწინოთ ნიღბები, რომლებსაც ვიყენებთ და ჭეშმარიტი კავშირების მნიშვნელობა ჩვენი ჭეშმარიტი ბუნების გამოვლენაში.
