ვფიქრობ, რომ მსახიობობა უფრო მეტია, თუ როგორ უნდა გაუმკლავდე იმ ფაქტს, რომ სხვა რამის გაკეთება არ შეგიძლია, გარდა ნიჭის გამოხატვისა. ეს არის არაფერში უნიჭო ყოფნის საშუალება.
(I think being an actress is more how to cope with the fact that you can't do anything else than to express a talent. It's a way of being untalented for anything.)
ეს ციტატა სწავლობს მსახიობობის, როგორც პროფესიის პარადოქსულ ბუნებას. ერთი შეხედვით, ეს შეიძლება მოგეჩვენოთ, როგორც პროფესია, რომელიც მოითხოვს არაჩვეულებრივ ნიჭს და უნარს, მაგრამ განცხადება სხვა პერსპექტივას გვთავაზობს - რომ მსახიობობა შეიძლება იყოს დაძლევის მექანიზმი ან თავშესაფარი მათთვის, ვინც თავს უნიჭიერესად გრძნობს ცხოვრების სხვა სფეროებში. ეს ასახავს დაუცველობას, რომელსაც ბევრი ხელოვანი აწყდება, სადაც მათი ხელობა იქცევა თავშესაფარად და თვითგამოხატვის ფორმად, რამაც შესაძლოა შენიღბოს დაუცველობა ან აღქმული არაადეკვატურობა. მოსაზრება, რომ მსახიობობა ნიჭის გამოხატვის საშუალებაა, მიუხედავად იმისა, რომ შესაძლოა საერთოდ არ იყოს ნიჭიერი, ხაზს უსვამს ვნების და პიროვნული სრულყოფის მნიშვნელობას თანდაყოლილი ნიჭის ზედაპირულ შეფასებასთან შედარებით. იგი აღიარებს, რომ მსახიობობა არ არის მხოლოდ დიდების ან უნარების, არამედ გამძლეობისა და პირადი შეზღუდვების დამაჯერებელ ისტორიებად გარდაქმნის უნარზე. ეს შეხედულება ეხმიანება ბევრ შემოქმედებით მისწრაფებებს, რომლებიც ხშირად ემსახურება როგორც საკუთარი თავის აღმოჩენას და ემოციურ დამუშავებას. ის ასევე აჩენს მოსაზრებას, რომ ხელოვანის ღირებულება არ არის დაფუძნებული მხოლოდ მის თანდაყოლილ ნიჭზე, არამედ ხელობისადმი ერთგულებაზე და მათ უნარზე, დაუპირისპირდეს და გაუმკლავდეს მათ დაუცველობას. საბოლოო ჯამში, ეს ციტატა მოგვიწოდებს დავფიქრდეთ იმაზე, თუ როგორ აღვიქვამთ ნიჭებსა და პროფესიებს - რომელთაგან ბევრი შეიძლება იყოს როგორც შეუპოვრობისა და ემოციური შრომის შესახებ, ისე ნედლეულ უნარზე.
