მარკ ნეპო, თავის წიგნში "შვიდი ათასი გზა მოსასმენად: რა არის წმინდა, ახლოს დარჩენა", იზიარებს ღრმა შეხედულებას აღქმის ბუნების შესახებ. იგი ასახავს მის უნიკალურ უნარს, რომ ნახოს სამყარო მეტაფორების საშუალებით, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ ეს პერსპექტივა საშუალებას იძლევა უფრო ღრმა გაგებასა და კავშირთან იყოს ცხოვრებისეული გამოცდილებასთან. ეს უნარი ჩვეულებრივი მომენტები გარდაქმნის შესაძლებლობებს და მნიშვნელობას, სულიერ მოგზაურობას აძლიერებს.
თავისი მწერლობის საშუალებით, ნეპო მკითხველს მოუწოდებს, მოიცვან საკუთარი მეტაფორული ხედვა, მოუწოდებენ მათ უფრო მეტად მოუსმინონ თავიანთ გარემოთი და მათში მყოფი შეტყობინებები. ყოველდღიურ ცხოვრებაში სიწმინდის აღიარებით, ინდივიდებს შეუძლიათ დაამუშავონ უფრო მდიდარი, უფრო სრულყოფილი არსებობა, რითაც პატივი მიაგეს ყველაფრის ურთიერთკავშირს. ნეპოს ანარეკლები ემსახურება აღქმასა და მოსმენის ძალაში ნაპოვნი სილამაზის შეხსენებას.