თუ სხვა ადამიანი ამ ლიფტზე მიემგზავრებოდა რვა ფუტის ზემოთ გამგზავრებას, მე არ შემეძლო პასუხისმგებელი ყოფილიყო იმაზე, რაც მე გავაკეთე. ზღვარზე მიმიყვანეს. შემდეგ ჯერზე, როდესაც მოხდება, მე ვფიცავარ ჩემს თავს, ვაპირებ, რომ მივაღწიო და გავაფუჭო ის ერთი იატაკი და ვამბობ, თქვენ იქით იქით და იარეთ! თქვენ არ მიუახლოვდებით სამი ათასი კალორიის ნაწილს, რომელსაც ლანჩზე შეჭამეთ, მაგრამ
(if another person got on that elevator to travel eight feet upward, I couldn't have been responsible for what I did. I had been pushed to the limit. The next time it happens, I swore to myself, I'm going to reach out and pinch that One Floorer and say, You get out there and walk! You won't come close to burning a fraction of the three thousand calories you ate at lunch, but maybe by the time you reach the landing, you'll pass out from exhaustion and get to go home for the rest of the day, you lazy little asshole, because that's exactly what you want anyway!)
ავტორი მოგვითხრობს განდევნის მომენტში, რომელშიც ლიფტზე ტრივიალურმა შეხვედრამ გამოიწვია ინტენსიური იმედგაცრუება. ფრაზა ხაზს უსვამს იმ ადამიანების აბსურდულობას, რომლებიც ეყრდნობიან მარტივ კომფორტს, მათი ცხოვრების წესის შედეგების გათვალისწინების გარეშე. ეს იუმორისტული იმედგაცრუება ასახავს სიზარმაცის უფრო დიდ საზოგადოებრივ საკითხს და ფიზიკური დატვირთვისგან გათიშვას.
ამ ანეკდოტის საშუალებით, ავტორი გამოხატავს ანგარიშვალდებულების სურვილს, სურს დაპირისპირდეს მათ, ვინც არჩევანს უფრო ადვილი გზა. გადაჭარბებული სცენარი ხაზს უსვამს არა მხოლოდ პირად ლიმიტს, არამედ თვითკმაყოფილების წინააღმდეგ მოქმედების მოწოდებას, ხალხს ხელს უწყობს უფრო მეტ ცხოვრებას და კეთილდღეობას, ნაცვლად იმისა, რომ აირჩიონ მოხერხებულობა.
