... თუ შენში გობერნ დე ზვიგენი ხარ, რატომ ხარ ანგელოზი; ყველა ანგელოზი მეტი არაფერია დენ და ზვიგენი კარგად მართული.
(...if you gobern de shark in you, why den you be angel; for all angel is not'ing more dan de shark well goberned.)
ჰერმან მელვილის "მობი დიკში", ციტატა ასახავს ადამიანის ბუნების ორმაგობას, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ ისეთიც კი, ვინც სათნოებით ჩანს, შეიძლება მუქი ინსტინქტები გააჩეროს. "ზვიგენის" ხსენება სიმბოლოა ადამიანის პერსონაჟის პირველადი, აგრესიული ასპექტების შესახებ, ხოლო "ანგელოზი" წარმოადგენს თავშეკავებას და ზნეობას. ციტატა ხელს უწყობს ინტროსპექციას, რაც მკითხველს აიძულებს განიხილონ თავიანთი შინაგანი კონფლიქტები ინსტინქტებსა და იდეალებს შორის.
ამ ორივეს შედარებისას, მელვილი მიგვითითებს, რომ ჭეშმარიტი სათნოება შეიძლება გულისხმობდეს ამ შინაგანი "ზვიგენების" დაუფლებას, ვიდრე მათი აღმოფხვრა. ამ მოწინააღმდეგე ძალებს შორის ბრძოლა განსაზღვრავს ადამიანის გამოცდილებას, ხაზს უსვამს იმას, რომ ზომიერება და თვითკონტროლი მნიშვნელოვანია დაბალანსებული არსებობის მისაღწევად.
