ეს პერსპექტივა ბადებს მნიშვნელოვან კითხვებს გარკვეულ აღზრდის სიტუაციებში ზრუნვისა და თანაგრძნობის შესახებ. იგი აკრიტიკებს სისტემას, სადაც გადარჩენა პრიორიტეტულია, ზოგჯერ ემოციური და ინდივიდუალური განვითარების ფასად. საბოლოო ჯამში, ის იპყრობს ახალგაზრდების ბრძოლას, რომლებიც სწავლობენ ცხოვრების ნავიგაციას პრაქტიკულობის ობიექტივიდან, ვიდრე წარმოსახვითი ან შესრულებული გამოცდილების სიმდიდრე.