მოგონებები ყოველთვის არ დარბილდება დროში; ზოგი იზრდება დანები, როგორც დანები.
(Memories do not always soften with time; some grow edges like knives.)
(0 მიმოხილვები)

თავის რომანში "ლაკუნა", ბარბარა კინგსოლვერი გვიჩვენებს, თუ როგორ შეიძლება მოგონებები რთული და მრავალმხრივი იყოს. იმის ნაცვლად, რომ დროთა განმავლობაში ქრებოდა და გახდეს უფრო ნაზი, გარკვეული მოგონებები შეიძლება გახდეს უფრო მკვეთრი და მტკივნეული, დანა კიდეების მსგავსად. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს წარსული გამოცდილების გამძლე ბუნებას, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ დრო ყოველთვის არ განკურნავს ყველა ჭრილობას.

Kingsolver- ის ინსაითი მკითხველს მოუწოდებს აისახონ საკუთარი მოგონებები და იმაზე, თუ როგორ იმოქმედებენ მათ დღევანდელ ცხოვრებაზე. იდეა, რომ მოგონებებმა შეიძლება შეინარჩუნონ თავიანთი ინტენსივობა ან კიდევ უფრო მწვავე გახდნენ, ხაზს უსვამს წარსულსა და ემოციურ მდგომარეობას შორის რთულ ურთიერთობას, რაც გვახსენებს, რომ ზოგიერთი გამოცდილება მათ შემდეგ დიდხანს გრძელდება.

კატეგორიები
Votes
0
Page views
286
განახლება
იანვარს 24, 2025

Rate the Quote

დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა

მომხმარებლის მიმოხილვები

0 მიმოხილვის საფუძველზე
5 ვარსკვლავი
0
4 ვარსკვლავი
0
3 ვარსკვლავი
0
2 ვარსკვლავი
0
1 ვარსკვლავი
0
დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა
ჩვენ არასოდეს გავუზიარებთ თქვენს ელფოსტას სხვას.
იხილეთ მეტი »

Other quotes in The Lacuna

იხილეთ მეტი »

Other quotes in წიგნის ციტატა

იხილეთ მეტი »

Popular quotes

აჰა, თუ იტყვით, რომ მეცნიერება საბოლოოდ დაამტკიცებს, რომ ღმერთი არ არსებობს, მე უნდა განსხვავდებოდეს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად მცირეა ისინი უკან, ტადპოლამდე, ატომამდე, ყოველთვის არის ისეთი რამ, რასაც მათ ვერ ახსნიან, რამაც შექმნა ეს ყველაფერი ძიების ბოლოს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად ცდილობენ ისინი სხვა გზით წავიდნენ - გააფართოვონ სიცოცხლე, თამაშობდნენ გენებით, კლონირებენ ამას, კლონირებენ, რომ ცხოვრობენ ას ორმოცდაათამდე - რაღაც მომენტში, ცხოვრება დასრულდა. და მერე რა ხდება? როდესაც ცხოვრება მთავრდება? მე ჩამოვჯექი. ხედავ? უკან დაიხია. მან გაიღიმა. როდესაც ბოლომდე მოდიხართ, სწორედ აქ იწყება ღმერთი. Mitch Albom