თითქმის ჩანს, რომ ეს მწუხარე სამყარო შეთქმულებას აპირებს ჩვენი მოთმინება ყოველ ჯერზე. სინამდვილეში, ეს არის. ამის გათვალისწინებით, ჩვენ გონივრული ვიქნებით, რომ გადავხედოთ ჩვენს არასრულყოფილ გარემოს, როგორც მასწავლებელს, ვიდრე ანტაგონისტი. ეს მუდმივად გვიჩვენებს, რომ ჩვენ უნდა ვიყოთ მოთმინება მიმდინარე საფუძველზე, არა მხოლოდ და შემდეგ, თუ ჩვენ ვაპირებთ გავაცნობიეროთ
(It almost seems as though this roiling world is conspiring to test our patience at every turn. In fact, it is. With this in mind, we would be wise to look on our imperfect environment as a teacher rather than an antagonist. It constantly shows us that we need to be patient on an ongoing basis, not just every now and then, if we´re going to realize true inner peace, happiness, and fulfillment.)
ეს ქაოტური სამყარო ხშირად, როგორც ჩანს, მუდმივად იწვევს ჩვენს მოთმინებას. სინამდვილეში, ეს გამოწვევები ემსახურება მოთმინების დამუშავების შესაძლებლობებს, რაც ხელს უწყობს ჩვენს გარემოთი არა როგორც მოწინააღმდეგეები, არამედ როგორც ინსტრუქტორები. ამ პერსპექტივის ცვლა დაგვეხმარება ცხოვრების არასრულყოფილების მიღწევაში, რაც საშუალებას მოგვცემს ვისწავლოთ და გავზარდოთ მათგან.
მიმდინარე მოთმინების მნიშვნელობის აღიარება აუცილებელია ჭეშმარიტი შინაგანი სიმშვიდისა და შესრულების მისაღწევად. იმის მაგივრად, რომ სიმშვიდე მოველოდოთ მხოლოდ სიმარტივის მომენტებში, ჩვენ უნდა ვეძიოთ პაციენტის დამოკიდებულების შენარჩუნებას მთელი ცხოვრების განმავლობაში, როგორც ეს ხაზგასმულია ლამა სურია დასის ნაშრომში, "ბუდა არის ისე, როგორც ბუდა აკეთებს". ეს მიდგომა იწვევს ხანგრძლივ ბედნიერებას და ღრმა კავშირს საკუთარ თავთან და ჩვენს გარშემო არსებულ სამყაროსთან.