'Corduroy Mansions' - ში, ალექსანდრე მაკკალ სმიტი იკვლევს თანამედროვე პოეტებისა და მხატვრების წინაშე არსებულ გამოწვევებს. ის ხაზს უსვამს ზეწოლას, რომ თავიდან აიცილოს ვინმეს შეურაცხყოფა, ხოლო მათი შემოქმედების გამოხატვისას, რამაც შეიძლება შეაჩეროს ნამდვილი მხატვრული გამოხატულება. ეს განწყობა ასახავს ფართო კულტურულ კლიმატს, სადაც მგრძნობელობა ხშირად უპირატესობას ანიჭებს მხატვრულ თავისუფლებას.
იმედგაცრუება იმ მხატვრების იმედგაცრუებამ, რომლებმაც ვერ შეძლეს საზღვრების წამოყენება ან აზროვნება პროვოცირებას წარმოადგენს მთავარი თემა დისკუსიაში. ის ბადებს კითხვებს საზოგადოებაში ხელოვნების როლის შესახებ და უნდა მიანიჭოს თუ არა იგი პრიორიტეტულ კომფორტს რთულ პერსპექტივებზე. სმიტის დაკვირვება ემსახურება, როგორც მხატვრების სასიცოცხლო საჭიროების შეხსენება, რომ თამამად ჩაერთონ თავიანთი ხელნაკეთობებით, მიუხედავად უთანხმოების რისკისა.