თხრობაში, პროტაგონისტი შეხვდება ლენი მარტბანკს, მექანიკოსს, რომელსაც მანამდე შეხვდა და მოსწონს. იგი აფასებს მექანიკას მათი ერთი შეხედვით მარტივი ბუნებისთვის და აინტერესებს, თუ რატომ არ ეძებდა მის მომსახურებას, როგორც ფსიქოთერაპევტს. ეს ანარეკლი იწვევს მას იმის გათვალისწინებით, აქვს თუ არა მექანიკა უნიკალურ ბალანსს მათ ცხოვრებაში, რომელიც მათ იცავს სხვების მიერ გამოცდილი ტიპიური ნევროზებისგან.
ეს დაფიქრება ხაზს უსვამს პროფესიებს შორის განსხვავებას, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ მექანიკაში ისეთი გარიგებების მქონე პირებმა შეიძლება გამოავლინონ გონებრივი გამძლეობა, რაც ხელს უშლის ფსიქოლოგიურ საკითხებს, რომლებიც ხშირად გვხვდება სხვა პროფესიებში. პროტაგონისტის მოსაზრებები ლენიისა და მისი პროფესიის შესახებ იწვევს ინტრიგას საქმიანობასა და ფსიქიკურ ჯანმრთელობას შორის ურთიერთობებში, რაც უფრო ღრმა გამოკვლევებისთვის ადგენს სიუჟეტში.