ეს ჰგავს ხელთათმანების ტარება ყოველ ჯერზე, როდესაც რაღაცას შევეხებით, შემდეგ კი, დავიწყებას, რომ არჩია მათი განთავსება, ჩვენ ჩივიან, რომ არაფერი გრძნობს თავს საკმაოდ რეალურ.
(It's like wearing gloves every time we touch something, and then, forgetting we chose to put them on, we complain that nothing feels quite real.)
"გამოღვიძების წიგნში", მარკ ნეპო იკვლევს იმ აზრს, რომ ჩვენი აღქმა შეიძლება დამახინჯდეს იმ გზით, თუ როგორ ვირჩევთ სამყაროში ჩართვას. ის ამ გამოცდილებას ადარებს ხელთათმანების განთავსებას; მიუხედავად იმისა, რომ ისინი დაცვას გვთავაზობენ, ისინი ასევე ქმნიან ბარიერს, რაც ჩვენს ურთიერთქმედებებს ნაკლებად გრძნობენ. ეს ანალოგია ასახავს იმას, თუ როგორ გვავიწყდება ზოგჯერ ფილტრები, რომელსაც ჩვენ ვსვამთ ჩვენს გამოცდილებას და როგორ შეიძლება ამან შეცვალოს ჩვენი რეალობის გრძნობა.
NEPO მოუწოდებს მკითხველს, რომ უფრო მეტად გააცნობიერონ ეს თვითგამოცხადებული შეზღუდვები. იმის აღიარებით, თუ როგორ შეიძლება გავითვალისწინოთ ჩვენი გრძნობები და გამოცდილება, ჩვენ შეგვიძლია ვიმუშაოთ ცხოვრებასთან უფრო ავთენტური კავშირისკენ. ციტატა წარმოადგენს შეხსენებას, რომ მოიცვას ახლანდელი მომენტი და უფრო სრულად ჩაერთოს მსოფლიოსთან, რაც ხელს უწყობს შესრულების და სიწმინდის უფრო ღრმა გრძნობას.