გასაკვირი არ არის, რომ ჭეშმარიტად ჰუმანიტარული მანიფესტები ხშირად წარმოიქმნება უმცირესობის წრეებში ან იმ ადამიანებთან, რომელთა სინდისს უმცირესობათა პრობლემები აქვს.
(It's not surprising that truly humanitarian manifestos originate frequently in minority circles or with people whose consciences are troubled by the problems of minorities.)
ციტატა ნაგუიბ მაჰფუზის "შაქრის ქუჩაზე" მიგვითითებს იმაზე, რომ ნამდვილი ჰუმანიტარული ძალისხმევა ხშირად მოდის მათგან, ვინც უმცირესობათა ჯგუფებს მიეკუთვნება ან მათ შორის ღრმად ემპათიურია მათი ბრძოლების მიმართ. იგი ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ პირები, რომლებიც განიცდიან მარგინალიზაციას ან იციან მისი გავლენის შესახებ, იძულებულნი არიან სამართლიანობისა და თანასწორობის ადვოკატირება მოახდინონ, რაც მათ ხმებს ძლიერდება ცვლილებების ეფექტურობაში. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს მრავალფეროვნების მნიშვნელობას ჰუმანიტარულ დისკურსსა და აქტივიზმში.