"პარიზამდე მთვარეზე", ადამ გოპნიკი იკვლევს წერის სირთულეებს და მასთან დაკავშირებული ზეწოლების სირთულეებს. იგი ასახავს შინაარსის წარმოქმნის უზარმაზარ ვალდებულებას, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეიძლება ამან შეაჩეროს შემოქმედება და გამოიწვიოს დამწვრობა. გოპნიკის შეხედულებებმა ცხადყოფს, თუ რა გამოწვევებს განიცდი
ციტატა J.-P. კელოინი ამ ბრძოლას მოკლედ ასახავს და ამტკიცებს, რომ გვერდების შევსების დაუნდობელმა დევნა შეიძლება გამოიწვიოს თვითგანადგურების ფორმა. ეს ცნება ხაზს უსვამს იმას, რომ წერის მოქმედება, მიუხედავად იმისა, რომ ხშირად სასიამოვნო მცდელობად აღიქმება, შეიძლება გახდეს ტვირთი, რომელიც კომპრომეტირებს მწერლის კეთილდღეობას და სიხარულს პროცესში.