მაგრამ ჯადოქრობა სიკეთის სიმძლავრისგან მოდის, ამ ძალისგან, რომელიც გვეუბნება, რომ ჩვენ არ გვჭირდება წარდგენა მისტერ დესტინის მიერ ჩვენს მიერ დაწესებულ შეზღუდვებსა და შეზღუდვებზე, როგორც ამას ნაბოკოვი უწოდებს.
(But the magic comes from the power of good, from this force which tells us that we do not need to submit to the limits and restrictions imposed on us by Mr. Destin, as Nabokov calls him.)
"ლოლიტას თეირანში კითხვა", აზარ ნაფისი ასახავს ლიტერატურის ტრანსფორმაციულ ძალას საზოგადოებრივი ჩაგვრის ფონზე. იგი ხაზს უსვამს, რომ ლიტერატურის ჭეშმარიტი ჯადოქრობა წარმოიქმნება იმ თანდაყოლილი სიკეთისგან, რომელიც მას განასახიერებს, რაც აიძულებს ინდივიდებს წინააღმდეგობა გაუწიონ ავტორიტეტული ფიგურების მიერ მათზე დაწესებულ შეზღუდვებს, რომელსაც მის თხრობაში მოიხსენიებენ, როგორც მისტერ დესტინს.
მისი მოგონების საშუალებით, ნაფისი ხაზს უსვამს, თუ როგორ ემსახურება ლიტერატურა უფლებამოსილების წყაროს, მკითხველს შთააგონებს სტატუს კვოს გამოწვევას და საკუთარი პირადობის განხორციელებას. ლიტერატურულ ნაწარმოებებთან ურთიერთობის მოქმედება ხდება აჯანყების ფორმა საზოგადოების მიერ დაწესებული შეზღუდვების წინააღმდეგ, რითაც ასახავს მოთხრობის ღრმა გავლენას პირად თავისუფლებასა და შემოქმედებაზე.