თხრობაში, ტიტა გამოხატავს ღრმა იმედგაცრუებას საზოგადოებრივ მოლოდინებთან და კარრეოს სახელმძღვანელოს გავლენის შესახებ მის ცხოვრებაზე. იგი გრძნობს თავს ხისტი წესიერი სტანდარტებით, რაც კარნახობს მის ქმედებებსა და ემოციებს, რაც იწვევს მისი სულისა და ფიზიკური კეთილდღეობის ნელ - ნელა გაუარესებას. ტრადიციით დაწესებულმა შეზღუდვებმა მისმა უძლურმა გამოუშვა, რის შედეგადაც აღშფოთება და უკმაყოფილება გამოიწვია.
ტიტას სინანული ასევე ხაზს უსვამს მის რთულ გრძნობებს პედროს მიმართ, რომელიც განასახიერებს კაცობრიობისა და სათნოების იდეალურ თვისებებს, მაგრამ მაინც შორეული რჩება ოჯახური ვალდებულებებისა და საზოგადოებრივი ნორმების გამო. მიუხედავად მისი წესიერებისა და სიყვარულის მიუხედავად, ტიტას ავთენტური კავშირის სურვილები მკვეთრად ეწინააღმდეგება იმ შეზღუდვებს, რომლებიც მას ზღუდავს. ეს კონფლიქტი ხაზს უსვამს ტრაგიკულ ურთიერთქმედებას სიყვარულს, მოვალეობასა და პირად თავისუფლებას შორის მის ცხოვრებაში.