"მადლიერების დაკარგული ხელოვნება", იზაბელ დალჰუსი ასახავს სამედიცინო პროფესიის გარშემო არსებულ ეთიკურ შეშფოთებას, განსაკუთრებით მოგების გავლენას ჯანდაცვაზე. იგი აღწერს ექიმს, რომელიც განასახიერებს მედიცინაში თავდაუზოგავი იდეალის იდეას, ასახავს მას, როგორც ძველმოდური შოტლანდიელი ექიმი, რომელიც პრიორიტეტს უწევს პაციენტებს ფინანსურ სარგებელს. ეს პერსონაჟი წარმოადგენს ზნეობრივ ფასეულობებს, რომლებიც იზაბელმა მიიჩნია, რომ უნდა დომინირებდეს ველში.
იზაბელი ბიზნესისა და ჯანდაცვის შერწყმას ხედავს, როგორც საზიანო ცვლა, რაც ლაპარაკობს, რომ ექიმების, როგორც ბიზნესმენების აღქმა საფრთხეს უქმნის პროფესიის მთლიანობას. მისი ნასამართლევი ხაზს უსვამს მედიცინის მიმართ უფრო თანაგრძნობითა და ალტრუისტული მიდგომისთვის დაბრუნების სურვილს, სადაც ყურადღება გამახვილებულია მხოლოდ პაციენტების კეთილდღეობაზე, ვიდრე ფულადი ინტერესების შესახებ.
"მადლიერების დაკარგული ხელოვნება", იზაბელ დალჰუსი ასახავს სამედიცინო პროფესიის გარშემო არსებულ ეთიკურ შეშფოთებას, განსაკუთრებით მოგების გავლენას ჯანდაცვაზე. იგი აღწერს ექიმს, რომელიც განასახიერებს მედიცინაში თავდაუზოგავი იდეალის იდეას, ასახავს მას, როგორც შოტლანდიის ძველმოდური ექიმი, რომელიც პრიორიტეტს უწევს პაციენტებს ფინანსურ სარგებელს. ეს პერსონაჟი წარმოადგენს ზნეობრივ ფასეულობებს, რომლებიც იზაბელმა მიიჩნია, რომ უნდა დომინიროს ველი.
იზაბელი ბიზნესისა და ჯანდაცვის შერწყმას ხედავს, როგორც საზიანო ცვლა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ექიმების, როგორც ბიზნესმენების აღქმა საფრთხეს უქმნის პროფესიის მთლიანობას. მისი ნასამართლევი ხაზს უსვამს მედიცინის მიმართ უფრო თანაგრძნობითა და ალტრუისტული მიდგომისთვის დაბრუნების სურვილს, სადაც ყურადღება გამახვილებულია მხოლოდ პაციენტების კეთილდღეობაზე, ვიდრე ფულადი ინტერესების შესახებ.