ძველმოდური, ნაზი შოტლანდიელი ექიმი, რომელიც არ არის მომგებიანი მოგების და პირადი მოგების გათვალისწინებით, რამაც შეიძლება მედიცინის განაწილება. ეს ექიმები თავს უნდა თვლიდნენ, რომ ბიზნესმენები იყვნენ, იზაბელს ყოველთვის გრძნობდა, მედიცინის მორალური ტრაგედია.

(old-fashioned, gentle Scottish physician, unmoved by the considerations of profit and personal gain that could so disfigure medicine. That doctors should consider themselves businessmen was, Isabel had always felt, a moral tragedy for medicine.)

Alexander McCall Smith-ის მიერ
(0 მიმოხილვები)
"მადლიერების დაკარგული ხელოვნება", იზაბელ დალჰუსი ასახავს სამედიცინო პროფესიის გარშემო არსებულ ეთიკურ შეშფოთებას, განსაკუთრებით მოგების გავლენას ჯანდაცვაზე. იგი აღწერს ექიმს, რომელიც განასახიერებს მედიცინაში თავდაუზოგავი იდეალის იდეას, ასახავს მას, როგორც ძველმოდური შოტლანდიელი ექიმი, რომელიც პრიორიტეტს უწევს პაციენტებს ფინანსურ სარგებელს. ეს პერსონაჟი წარმოადგენს ზნეობრივ ფასეულობებს, რომლებიც იზაბელმა მიიჩნია, რომ უნდა დომინირებდეს ველში. იზაბელი ბიზნესისა და ჯანდაცვის შერწყმას ხედავს, როგორც საზიანო ცვლა, რაც ლაპარაკობს, რომ ექიმების, როგორც ბიზნესმენების აღქმა საფრთხეს უქმნის პროფესიის მთლიანობას. მისი ნასამართლევი ხაზს უსვამს მედიცინის მიმართ უფრო თანაგრძნობითა და ალტრუისტული მიდგომისთვის დაბრუნების სურვილს, სადაც ყურადღება გამახვილებულია მხოლოდ პაციენტების კეთილდღეობაზე, ვიდრე ფულადი ინტერესების შესახებ.

"მადლიერების დაკარგული ხელოვნება", იზაბელ დალჰუსი ასახავს სამედიცინო პროფესიის გარშემო არსებულ ეთიკურ შეშფოთებას, განსაკუთრებით მოგების გავლენას ჯანდაცვაზე. იგი აღწერს ექიმს, რომელიც განასახიერებს მედიცინაში თავდაუზოგავი იდეალის იდეას, ასახავს მას, როგორც შოტლანდიის ძველმოდური ექიმი, რომელიც პრიორიტეტს უწევს პაციენტებს ფინანსურ სარგებელს. ეს პერსონაჟი წარმოადგენს ზნეობრივ ფასეულობებს, რომლებიც იზაბელმა მიიჩნია, რომ უნდა დომინიროს ველი.

იზაბელი ბიზნესისა და ჯანდაცვის შერწყმას ხედავს, როგორც საზიანო ცვლა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ექიმების, როგორც ბიზნესმენების აღქმა საფრთხეს უქმნის პროფესიის მთლიანობას. მისი ნასამართლევი ხაზს უსვამს მედიცინის მიმართ უფრო თანაგრძნობითა და ალტრუისტული მიდგომისთვის დაბრუნების სურვილს, სადაც ყურადღება გამახვილებულია მხოლოდ პაციენტების კეთილდღეობაზე, ვიდრე ფულადი ინტერესების შესახებ.

Rate the Quote

დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა

მომხმარებლის მიმოხილვები

0 მიმოხილვის საფუძველზე
5 ვარსკვლავი
0
4 ვარსკვლავი
0
3 ვარსკვლავი
0
2 ვარსკვლავი
0
1 ვარსკვლავი
0
დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა
ჩვენ არასოდეს გავუზიარებთ თქვენს ელფოსტას სხვას.
იხილეთ მეტი »

Other quotes in The Lost Art Of Gratitude: An Isabel Dalhousie Novel

იხილეთ მეტი »

Other quotes in book quote

იხილეთ მეტი »

Popular quotes

ტაფი. ის ფიქრობს ტაფზე. იგი ფიქრობს, რომ ახლა მისი კბილები ამოიღებდა, მაგრამ ის მაინც ჭამდა მას, თუ ეს გულისხმობდა მასთან ერთად ჭამას.
Mitch Albom-ის მიერ
ჩვენი ადამიანის მთელი ძალისხმევა ასეა, მან აისახა და ეს მხოლოდ იმიტომ ხდება, რომ ჩვენ ძალიან უმეცარი ვართ ამის გაცნობიერება, ან ძალიან დავიწყებული ვართ ამის გახსენება, რომ ჩვენ გვაქვს ნდობა, რომ ავაშენოთ ისეთი რამ, რაც გაგრძელდება.
Alexander McCall Smith-ის მიერ
ფულის ღირებულება სუბიექტურია, ასაკის მიხედვით. ერთი წლის ასაკში, ერთი მრავლდება ფაქტობრივი თანხით 145,000-ით, ერთი ფუნტის გაკეთება, როგორც ჩანს, 145,000 ფუნტი ჰგავს ერთწლიან ასაკს. შვიდზე - ბერტის ასაკი - მულტიპლიკატორი 24 წლისაა, ასე რომ, ხუთი ფუნტი, როგორც ჩანს, 120 ფუნტი. ოცდაოთხი წლის ასაკში, ხუთი ფუნტი ხუთი ფუნტია; ორმოცდახუთი საათზე იგი 5 -ით იყოფა, ისე, რომ როგორც ჩანს, ერთი ფუნტი და ერთი
Alexander McCall Smith-ის მიერ
სინამდვილეში, არცერთმა ჩვენგანმა არ იცის, როგორ მოახერხა მან პირველ რიგში თავისი LLB- ის მიღება. იქნებ ისინი ამ დღეებში კანონის ხარისხს აყენებენ სიმინდის ყუთებში.
Alexander McCall Smith-ის მიერ
აჰა, თუ იტყვით, რომ მეცნიერება საბოლოოდ დაამტკიცებს, რომ ღმერთი არ არსებობს, მე უნდა განსხვავდებოდეს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად მცირეა ისინი უკან, ტადპოლამდე, ატომამდე, ყოველთვის არის ისეთი რამ, რასაც მათ ვერ ახსნიან, რამაც შექმნა ეს ყველაფერი ძიების ბოლოს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად ცდილობენ ისინი სხვა გზით წავიდნენ - გააფართოვონ სიცოცხლე, თამაშობდნენ გენებით, კლონირებენ ამას, კლონირებენ, რომ ცხოვრობენ ას ორმოცდაათამდე - რაღაც მომენტში, ცხოვრება დასრულდა. და მერე რა ხდება? როდესაც ცხოვრება მთავრდება? მე ჩამოვჯექი. ხედავ? უკან დაიხია. მან გაიღიმა. როდესაც ბოლომდე მოდიხართ, სწორედ აქ იწყება ღმერთი.
Mitch Albom-ის მიერ
პატარა ქალაქები მეტრონიკებს ჰგავს; ოდნავი ციმციმით, ცემა იცვლება.
Mitch Albom-ის მიერ
შენ ამბობ, რომ ჩემ ნაცვლად უნდა მოკვდე. მაგრამ დედამიწაზე ყოფნის დროს ხალხი გარდაიცვალა ჩემ ნაცვლად. ეს ხდება ყოველდღე. როდესაც ელვისებური დარტყმა მიაყენებს ერთი წუთის შემდეგ, ან თვითმფრინავი დაეჯახა, რომელიც შეიძლება გქონდეთ. როდესაც თქვენი კოლეგა ავადდება და შენ არა. ვფიქრობთ, ასეთი რამ შემთხვევითი. მაგრამ ამ ყველაფრის ბალანსი არსებობს. ერთი ვიტრაჟი, მეორე იზრდება. დაბადება და სიკვდილი მთლიანობაშია.
Mitch Albom-ის მიერ
ამდენი სიცოცხლე მივიღებთ დაბადებასა და სიკვდილს შორის. ცხოვრება რომ იყოს ბავშვი. სიცოცხლე ასაკთან ერთად. სიცოცხლე მოხეტიალე, მოაგვაროს, შეყვარდეს, მშობლები, შეამოწმონ ჩვენი დაპირება, გააცნობიერონ ჩვენი სიკვდილიანობა და, ზოგიერთ იღბლიან შემთხვევებში, ამ რეალიზაციის შემდეგ რამის გაკეთება.
Mitch Albom-ის მიერ
სადაც ბუნდოვანია, ფიქრობს ლუიზა, იქ ორპირობაა
David Mitchell-ის მიერ
მე მაქვს ტენდენცია, რომ ვნერვიულობდი უბედურების მხედველობაში. როგორც საფრთხე უახლოვდება, ნაკლებად ვნერვიულობ. როდესაც საშიშროება ხელთ არის, მე ვარდნა სასტიკად. როდესაც ჩემს თავდამსხმელს ვმოგზაურობ, შიშის გარეშე ვარ და ვცდილობ დასრულებას მცირე ფიქრით ტრავმის შესახებ.
Jean Sasson-ის მიერ