მიჩ ალბომში "ცოტა რწმენა: ნამდვილი ამბავი", თხრობა იკვლევს რწმენისა და ზნეობის სირთულეებს. ნაპოლეონის ციტატა ხაზს უსვამს რელიგიის აშკარა შეხედულებას, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ ის ემსახურება როგორც საზოგადოებრივ მექანიზმს ქაოსის თავიდან ასაცილებლად. ეს გულისხმობს, რომ ღვთიური სასჯელის შიში ინარჩუნებს წესრიგს, განსაკუთრებით მათ შორის, ვინც ნაკლებად პრივილეგირებულია.
ეს პერსპექტივა ბადებს კითხვებს საზოგადოებაში რელიგიის როლის შესახებ. იგი გვთავაზობს, რომ რწმენის მიერ მოწოდებული მორალური ჩარჩო გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს მავნე ქმედებების იმედგაცრუებას, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ ამგვარი ჩარჩოს გარეშე, ადამიანი შეიძლება იმოქმედოს საბაზო იმპულსებზე. საბოლოო ჯამში, ეს იწვევს უფრო ღრმა ასახვას რწმენის, ეთიკის და სოციალური წესრიგის კვეთაზე.