როდესაც ის საწოლში მიდის, ფრაზა ემსახურება ფეინის გონებაში მიტინგულ ტირილს, რაც ხაზს უსვამს კოლექტიური მოქმედების გადაუდებლობას სიხარბისა და უფლებების უარყოფითი გავლენის წინააღმდეგ. იგი ხაზს უსვამს წიგნის უფრო ფართო თემას, რომელიც ითხოვს სოციალური ცნობიერების ამაღლებას და აქტივიზმს, მიგვითითებს იმაზე