ციტატა მიგვითითებს, რომ მიუხედავად მისი გადაუჭრელი გრძნობებისა, ის სწავლობს თანაარსებობას წარსულთან, ვიდრე მის განსაზღვრას. ეს ორმაგობა ასახავს ადამიანის საერთო გამოცდილებას: დაძაბულობა მიღებასა და მშვიდობისკენ სწრაფვას შორის. მისი ისტორიის მიღებით, იგი ხელს უწყობს გამძლეობას და ვარაუდობს, რომ წარსული გამოცდილების გაგება და ინტეგრირება მნიშვნელოვანია პირადი ზრდისთვის.