ისიც მხოლოდ მაშინ ლაპარაკობდა, როცა დედოფალი ან მეფე პირველად მიმართავდნენ, მაგრამ ყველა მთხოვნელს დაკვირვებით უყურებდა და მისი მკაფიო სახე ამბობდა, რომ მას ჰქონდა მოსაზრება ყველაფერზე, რაც მოისმინა და რომ მისი ამაყი მოვალეობა იყო ამ მოსაზრებების გააზრება და მათი პასუხისმგებლობა და თანმიმდევრობა.
(She, too, spoke only when the queen or king addressed her first, but she looked searchingly at every supplicant, and her clear face said that she had opinions about everything she heard, and that it was her proud duty to think out those opinions, and make them responsible and coherent.)
რობინ მაკკინლის "ირმის ტყავის" პერსონაჟი აჩვენებს თავშეკავებულ, მაგრამ გამჭრიახ ყოფნას სამეფო კარზე. ის მხოლოდ მაშინ ლაპარაკობს, როდესაც დედოფალი ან მეფე უშუალოდ არის დაკავებული, რაც ასახავს მის პატივისცემას ავტორიტეტის მიმართ. თუმცა, მისი გულმოდგინე დაკვირვებები ცხადყოფს მის წინაშე წარდგენილ საკითხებზე გაგებისა და განსჯის სიღრმეს. ეს იმაზე მეტყველებს, რომ ის არ არის მხოლოდ პასიური; უფრო მეტიც, ის აქტიურად ეწევა განსახილველ საკითხებს.
მისი მკაფიო სახის გამონათქვამები გადმოსცემს მის აზრებს, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის ამრეკლავია და პასუხისმგებელია მის აზრებში. მისი შეხედულებების გულდასმით გათვალისწინებით, ის თავის მოვალეობას აქცევს თანმიმდევრული და გააზრებული შეხედულებების ჩამოყალიბებას. ეს ხაზს უსვამს მის, როგორც მოაზროვნე დამკვირვებლის როლს სასამართლოში, რაც ვარაუდობს, რომ მისი შიდა განხილვები ხელს უწყობს მის გარშემო მყოფი სიბრძნისა და გადაწყვეტილების მიღების პროცესს.
