ის, რაც ყოველთვის მაწუხებდა მთელი ჩემი ცხოვრების განმავლობაში, არის ის, თუ რატომ, როცა განსაკუთრებული დახმარება მჭირდება, კეთილ საქმეს ჩვეულებრივ აკეთებს ის, ვისზეც პრეტენზია არ მაქვს.
(Something that has always puzzled me all my life is why, when I am in special need of help, the good deed is usually done by somebody on whom I have no claim.)
ეს ციტატა ხაზს უსვამს ალტრუიზმის მომხიბვლელ ფენომენს - როგორ გვეხმარებიან ხშირად უცხოები, რათა დაგვეხმარონ ყოველგვარი ვალდებულების ან საპასუხო მოლოდინის გარეშე. ის ეხება სიკეთის არაპროგნოზირებადობას და პიროვნული კავშირების მიღმა კეთილშობილების ადამიანურ შესაძლებლობებს. თავგანწირვის ასეთმა ქმედებებმა შეიძლება გააძლიეროს ჩვენი რწმენა ადამიანური ბუნების მიმართ და შეგვახსენოს, რომ ჭეშმარიტი თანაგრძნობა ხშირად ჩნდება სპონტანურად, არა ვალდებულების, არამედ შინაგანი სიკეთისგან. ამის აღიარებამ შეიძლება შთააგონოს, რომ კეთილგანწყობილი ვიმოქმედოთ სხვების მიმართ, გვჯეროდეს, რომ სიკეთე არსებობს მათშიც კი, ვისაც ყველაზე ნაკლებად ველით. ეს ხაზს უსვამს ჩვენს გარშემო არსებული ხშირად უხილავი ან გამოუცხადებელი სიკეთის დაფასების მნიშვნელობას.
