„პრინცესას სრულ ტრილოგიაში“ ავტორი ჟან სასონი იკვლევს საუდის არაბეთში ქალების ცხოვრებას, ყურადღებას ამახვილებს პრინცესა სულთანას პერსონაჟზე და მის ბრძოლაზე საზოგადოების ნორმების წინააღმდეგ. ნარატივი მდიდარია ემოციური სიღრმით, განსაკუთრებით, რადგან ის ხაზს უსვამს ოჯახური ურთიერთობების სირთულეებს და კულტურული მოლოდინების გავლენას ქალთა ცხოვრებაზე. მთელი ტრილოგიის განმავლობაში ჩნდება გამძლეობისა და იმედის თემები, რომლებიც ასახავს როგორც გამოწვევებს, ასევე ქალებს შორის ერთიანობას.
ამ ამბავში მძაფრი მომენტი იხსენებს ციტატას კაჰლილ ჯიბრანისგან, რომელიც მკითხველს ახსენებს, რომ სიკვდილს ხშირად სხვადასხვა თვალით უყურებენ. მთავარი გმირი ასახავს დედის ყოფნას შემდგომ ცხოვრებაში, ხედავს მის საყვარელ ადამიანებთან გაერთიანებას, ხაზს უსვამს კომფორტისა და უწყვეტობის გრძნობას. ეს აზრი აღვიძებს ღრმა კავშირს ოჯახურ კავშირებთან და რწმენას, რომ სიყვარული სცდება სიკვდილის საბოლოო მნიშვნელობებსაც კი, ასახავს როგორც მწუხარებას, ასევე ნუგეშს.