შვეიცარია როგორღაც გახდა დასავლური სიმსუბუქე: ნებისმიერი პროგრამა ან მოქმედება, რომელიც ჩაითვალა, ისლამურმა საყვედურმა იმიტირებულმა შეხსენებამ გამოიწვია, რომ ირანი არავითარ შემთხვევაში არ იყო შვეიცარია.
(Switzerland had somehow become a bywordfor Western laxity: any program or action that was deemed un- Islamic was reproached with a mocking reminder that Iran was by no means Switzerland.)
"ლოლიტა თეირანში წაკითხვა: წიგნებში მოგონება", აზარ ნაფიზი ხაზს უსვამს, თუ როგორ წარმოადგენს შვეიცარია დასავლეთის დასაშვებობის სტანდარტს. ირანის შვეიცარიასთან შერწყმა ემსახურება ირანში დაწესებული საზოგადოებრივი შეზღუდვების კრიტიკას, განსაკუთრებით კულტურულ და პირად თავისუფლებებთან დაკავშირებით. მითითება მიუთითებს იმაზე, რომ ირანში მიუღებლად მიჩნეული მოქმედებები ან პროგრამები ხშირად უარყოფენ იმ შეხსენებას, რომ ისინი არ შეესაბამება დასავლურ ნორმებს, როგორც ეს ასახულია შვეიცარიის მიერ.
ნაფისის მოთხრობა გვთავაზობს თავისუფლების სურვილს, რომლებიც დაკავშირებულია დასავლეთის ცხოვრების წესთან, ხოლო ყურადღების მიქცევას კულტურულ ფასეულობებში მკაცრი განსხვავებით. ეს დაცინვა ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ დგას ირანული საზოგადოების შეზღუდვები შვეიცარიის აღქმული სიმსუბუქის წინააღმდეგ, რითაც აჩვენებს ცხოვრებას გამოწვევებსა და სირთულეებს შემზღუდავ რეჟიმში, სადაც დასავლური იდეალები აღფრთოვანებულია და უარყოფილია.