ყოველ შემთხვევაში, ეს იყო ნუგეშინისცემა: განცალკევება და დაკარგვა იყო ის, რაც ჩვენ ყველამ განვიცადეთ; ტკივილი გაიზიარა და ამისათვის უფრო ადვილი იყო.
(That at least was a consolation: separation and loss were something that we all experienced; the pain was shared, and was perhaps easier for that.)
ციტატა ასახავს განცალკევებისა და ზარალის საერთო გამოცდილებას ნაპოვნი სიმშვიდის გრძნობას. ეს გულისხმობს, რომ ეს მტკივნეული მომენტები უნივერსალურია და გავლენას ახდენს ყველას, ქმნის კავშირს მათ შორის, ვინც ანალოგიურად განიცადა. ამ გაზიარებულმა გაგებამ შეიძლება კომფორტული უზრუნველყოს, რადგან იმის ცოდნა, რომ სხვებმა გაუძლეს იმავე ბრძოლებს, შეიძლება ინდივიდუალურ ტკივილს ოდნავ უფრო მართვადი იგრძნოს.
იდეა იმაში მდგომარეობს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ მწუხარება და ზარალი თანდაყოლილი რთულია, იმის აღიარება, რომ ბევრმა ადამიანმა გადის მსგავსი განსაცდელები, შეუძლია შეამსუბუქოს გარკვეული ტვირთი. ამ კოლექტიურმა გამოცდილებამ შეიძლება ხელი შეუწყოს თანაგრძნობას და კავშირს, რაც საშუალებას აძლევს ინდივიდებს ნავიგაცია გაუწიონ თავიანთ ემოციებს საზოგადოების მხარდაჭერით. საბოლოო ჯამში, საერთო ტკივილის აღიარებამ შეიძლება გამოიწვიოს უფრო ღრმა დაფასება ადამიანის გამძლეობისა და ურთიერთკავშირის მიმართ.