კლასის საყვარელი წიგნი იყო ნაბოკოვის მოწვევა ბედებისკენ. ამ რომანში, ნაბოკოვი განასხვავებს Cincinnatus C.- ს, მის წარმოსახვითი და მარტოხელა გმირს, მის გარშემო მყოფთაგან, იმით, რომ მანორიორიტარულია ისეთ საზოგადოებაში, სადაც ერთგვაროვნება არა მხოლოდ ნორმაა, არამედ კანონიც.
(The class's favoritebook was Nabokov's Invitation to a Beheading. In this novel, Nabokov differentiates Cincinnatus C., his imaginative and lonely hero, from those around him through hisoriginality in a society where uniformity is not only the norm but also the law.)
აზარ ნაფისის მოგონებაში, "კითხულობს ლოლიტას თეირანში", ავტორი ასახავს ირანში ლიტერატურის სწავლებას, რეპრესიული რეჟიმის ფონზე. იგი ხაზს უსვამს ნაბოკოვის "მოწვევის მოწვევას", რომელიც ღრმად იყო რეზონანსული თავის სტუდენტებთან. რომანის პროტაგონისტი, Cincinnatus C., ასახულია, როგორც წარმოსახვითი ინდივიდი, რომელიც გამოირჩევა საზოგადოებაში, რომელიც ასრულებს შესაბამისობას, ასახავს ნაფისის სტუდენტების წინაშე მდგარი ბრძოლების მჩაგვრელ გარემოებებში.
ნაფისი იყენებს ამ ლიტერატურას ინდივიდუალურობის თემების შესამოწმებლად და წარმოსახვის ძალა საზოგადოებრივი შეზღუდვების წინააღმდეგ. ნაბოკოვის მუშაობის აღფრთოვანება ცხადყოფს, თუ როგორ შეუძლია ხელოვნებას გაასაჩივროს სტატუს კვოს და შთააგონოს იმედი, აძლიერებს მკითხველს, რომ მოიცვას მათი უნიკალურობა და წინააღმდეგობა გაუწიოს ზეწოლას ერთგვაროვნებისკენ. საბოლოო ჯამში, მოგონება ასახავს ლიტერატურის ტრანსფორმაციულ როლს კრიტიკული აზროვნებისა და პირადი თავისუფლების განვითარებაში.