რაც მთავარია, ფეხბურთელი საკმარისად კარგია და აქვს ეროვნული ნაკრების სურვილი.
(The most important thing is that the player is good enough and has a desire for the national team.)
ეს ციტატა ხაზს უსვამს უნარისა და მოტივაციის ორმაგ მნიშვნელობას, როდესაც საქმე ეხება ეროვნული ნაკრების წარმოდგენას. იგი აღიარებს, რომ მხოლოდ ნიჭი არასაკმარისია; მოთამაშის თავდადება და სურვილი ემსახუროს საკუთარ ქვეყანას თანაბრად სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია. კონკურენტულ სპორტში, განსაკუთრებით საერთაშორისო დონეზე, მოთამაშეები აწყდებიან უამრავ ზეწოლას, მოლოდინების მართვადან დაწყებული, მაქსიმალური ფიზიკური მდგომარეობის შენარჩუნებამდე. აქცენტი „საკმაოდ კარგზე“ ხაზს უსვამს საჭირო უნარების დონის აუცილებლობას მსოფლიო სცენაზე კონკურენციისთვის, სადაც მცირე ტექნიკური ან ტაქტიკური ხარვეზებიც კი შეიძლება გამოიყენონ მოწინააღმდეგეებმა.
თუმცა, სურვილის გარეშე უნარმა შეიძლება გამოიწვიოს მედიდურობა; მოთამაშეს შეიძლება ჰქონდეს ბუნებრივი ნიჭი, მაგრამ არ აქვს მოტივაცია, გადალახოს თავისი საზღვრები ან წვლილი შეიტანოს გუნდის ერთიანობაში. სურვილი აძლიერებს შეუპოვრობას, მზადყოფნას ივარჯიშოს უფრო რთულად და პიროვნული და გუნდური ზრდის ვალდებულებას. ის ხშირად განასხვავებს კარგ მოთამაშეებს დიდებისგან - მათ, ვინც მზად არის მსხვერპლის გაღება და გამძლეობის გამოვლენა წარუმატებლობის ფონზე.
მწვრთნელის გადმოსახედიდან, როგორც ტექნიკური განვითარების, ასევე შინაგანი მოტივაციის ხელშეწყობა გადამწყვეტია. ძლიერი სურვილის მქონე ნიჭიერი მოთამაშე უფრო მეტად შეიმუშავებს გუნდურ სტრატეგიებს, მოირგებს საჭირო დისციპლინას და შთააგონებს თანაგუნდელებს. ის ასევე ქმნის პოზიტიურ გუნდურ კულტურას, სადაც ერთგულება და ვნება ხელახლა განსაზღვრავს როგორ გამოიყურება წარმატება.
საბოლოო ჯამში, ეს ციტატა გვახსენებს, რომ სპორტი ისევე ეხება ადამიანის ხასიათს, როგორც ფიზიკურ შესაძლებლობებს. გამარჯვებული გუნდის შექმნა გულისხმობს როგორც უნარის, ასევე სურვილის აღზრდას, იმის გარანტიას, რომ მოთამაშეებს არა მხოლოდ შეუძლიათ, არამედ სურთ თავიანთი ერისთვის საუკეთესოს გაცემა.
