ცხოვრებაში, ჩვენ შთანთქავს უამრავ დეტალს და გამოცდილებას, მისი გაცნობიერების გარეშეც კი, ჩვენს გონებაში ცოდნის უზარმაზარი საცავი ჩამოაყალიბებს. ამ ქვეცნობიერი მიღების უმეტესი ნაწილი აყალიბებს ჩვენს აზრებსა და ქცევას, გავლენას ახდენს ჩვენს პერსპექტივებზე იმ გზებით, რომლებმაც შეიძლება ბოლომდე ვერ გავიგოთ. იდეა იმის შესახებ, რომ ჩვენი გონება ფლობენ სიმდიდრეს შეუმჩნეველი ინფორმაციით, ხაზს უსვამს ჩვენი შინაგანი სამყაროს სიმდიდრეს.
ალექსანდრე მაკკალ სმიტის ციტატა გვიჩვენებს, თუ როგორ ფუნქციონირებს ჩვენი ტვინი, როგორც შენახვის ერთეულის შენახვის ერთეული: ჩვენ ვაგროვებთ გამოცდილებას, რომელიც ხელს უწყობს ჩვენს გონებრივ ჩარჩოს. ეს მითითება ხის სტაბილურ საძირკველს მიგვითითებს, მაგრამ ის ასევე გულისხმობს, რომ ჩვენ შეგვიძლია ავაშენოთ და შევქმნათ ახალი გაგება ამ შეუმჩნეველი აზრებისა და გრძნობებისგან. ჩვენი ცნობიერება შეიძლება შეზღუდული იყოს, მაგრამ ჩვენი ქვეცნობიერის პოტენციალი უსაზღვროა.